Slaaptekort sluipt erin

Geschreven februari 2011, laatste bewerking april 2023

Wist jij dat de gevolgen van chronisch slaaptekort zwaar worden onderschat?

Bij tal van lichamelijke klachten zoals: steeds terugkerende verkoudheden, vermoeidheid, stress, hoofdpijn, slapeloosheid, concentratiestoornissen, irritatie en zelfs depressies wordt niet stil gestaan dat dit de gevolgen kunnen zijn van een chronisch slaaptekort.

In mijn praktijk kom ik dit veelvuldig tegen. De lichamelijke klachten waarmee de mensen komen gaan steevast vergezeld met een grote vermoeidheid. Niet zo heel raar in een praktijk voor hooggevoeligheid (art. 5). Hooggevoelige mensen hebben nu eenmaal véél meer rust nodig dan mensen die dat niet zijn! Waar worden ze dan zo moe van? In 90% van de vermoeidheid blijkt er ook sprake te zijn van een chronisch slaaptekort!

Nederland ten voeten uit, een land met vaste gewoontes. Zes uur eten, half twaalf na het laatste journaal naar bed en voor zevenen weer op. Het aantal uren slaap haalt de acht niet. Niet dat acht uur slaap heilig is, nee dat is een gemiddelde. Elk mens is daar anders in, maar ook elke levensfase heeft een verschillend aantal uren slaap nodig. Die behoefte varieert van bijna zeven tot meer dan negen uur.

Hooggevoelige volwassenen en kinderen hebben bij lange na niet genoeg aan het grove gemiddelde van acht uur slaap. Hun systeem (lichaam, geest en fijnstoffelijke velden) is zo ingericht dat er veel meer gevoeld wordt en daarmee ook meer verwerkt moet worden door dat zelfde systeem. Één uurtje per nacht tekort is een hele nacht in een week tijd!

Bijslapen in het weekend is niet genoeg, dat hebben tenminste verschillende onderzoeken door de universiteiten in Utrecht en Groningen uitgewezen. Ook blijkt uit onderzoek dat de hersteltijd van een slaaptekort veel langer is dan gedacht. "Ratten die een week lang slecht slapen, hebben ook een week nodig om weer volledig te herstellen". Dat is veel langer dan gedacht. Bijslapen in het weekend of in de vakantie is dus waarschijnlijk niet genoeg, aldus de onderzoekers.

Wat doen we allemaal in die slaap, dat de lengte ervan zo belangrijk is? Allereerst slapen we om ons lichaam te regenereren. Zonder slaap houdt niemand het vol, het lichaam stopt door slaapgebrek met functioneren en kan zelfs overlijden. Zover laten we het gelukkig niet komen. Ons immuunsysteem maakt tijdens onze slaap nieuwe afweercellen. Ons afweersysteem herstelt zich in deze periode. Dat niet alleen. Als we slapen gaan onze hersenen verwerken wat er kort tevoren gebeurd is. Korte termijngeheugen wordt naar lang geheugen getransporteerd en alles krijgt keurig een plaatsje. Genoeg slapen een MUST!

Heeft iemand veel te verwerken, dan zal de slaapbehoefte (tijdelijk) groter zijn. En daarmee komen we weer bij de hooggevoeligen, die enorm veel te verwerken hebben. Ook onze hooggevoelige kinderen komen chronisch slaap tekort. Er zijn nog maar weinig kinderen die op tijd naar bed gestuurd worden! Dat is kinderachtig al hebben ze het wel hard nodig.

Wat verder maar weinig mensen weten, is dat we tijdens onze slaap uittreden. Ons totale wezen is veel groter dan alleen in het lichaam hier op aarde. We leven elders ook! Weliswaar in een andere hoedanigheid. Op het moment dat ons lichaam hier rust, gaan we met onze geestelijke vermogens naar een astraal gebied waar we bijvoorbeeld lessen krijgen die met het leven op aarde te maken hebben. Nogal belangrijk dus, ook al weten we als we wakker worden daar niets meer van.

Waarom gaan mensen eigenlijk later naar bed dan goed voor ze is, terwijl ze weten dat ze te weinig slaap krijgen?
Allereerst zijn de gevolgen niet meteen alarmerend. Ook zijn de verbanden tussen chronisch slaaptekort en lichamelijke klachten zoals vermoeidheid niet gelegd. Het sluipt er als het ware in en klachten worden niet meer in verband gebracht met de slaapgewoonte.

Er zijn verschillende oorzaken om aan een slaaptekort te komen.

Er is bijvoorbeeld een Fysieke vermoeidheid, men is te moe om naar bed te gaan. Vooral werkende moeders met jonge kinderen zijn hier een schoolvoorbeeld van. Ze werken zo hard om naast hun baan het huishouden draaiende te houden. Als ze fysiek allang moe zijn en eigenlijk in bed horen te liggen, moeten er nog allerlei dingen geregeld worden voor de volgende dag.

Dat kan niet wachten, dus gaan ze over hun lichamelijke grenzen heen en vallen daarna uitgeput in de bank in de hoop nog wat te kunnen ontspannen. Eenmaal daarin geland, blijven ze domweg zitten. Ze kunnen de puf niet meer opbrengen om het bedritueel in gang te zetten. Vallen op de bank (voor de TV) in slaap. Elke avond weer.
Deze mensen die zo uitgeput op de bank neervallen zouden eens kritisch moeten kijken we wat werkelijk door hen gedaan moet worden. Zich ook eens afvragen waar de kosmos voor kan zorgen. Dat klinkt misschien raar, maar zo werkt het wel. Niet alles hoeven we alleen te doen! En niet alles op diezelfde dag. Verdeling van de taken helpt om op tijd naar bed te gaan.

Een tekort aan (eigen)vrije tijd maakt dat deze mensen pas avonds aan het eigen leven toekomen. Slapen is iets dat je doet met de tijd die je overhebt. Zo denken die mensen die nog zoveel willen doen. Ze vinden slapen zonde van hun tijd! Het gevoel door de dag opgeslokt worden overkomt vooral mensen die niet op hun juiste plek zitten. Ze hebben een baan waar ze geen levensvreugde uitkunnen halen. Een soort verplicht nummer. Ze kijken uit naar de vrij besteedbare tijd, maar die is erg beperkt na het eten, afruimen en andere verplichtingen.

Een andere, zelfs een grote groep van kortslapers zijn de verslaafden. Dat klinkt nogal zwaar dus zal ik het anders benoemen. Zij zijn ergens aan verknocht. Dat kan zijn aan het werk, de computer, spelletjes, de Televisie, maar ook alcohol en drugs. Dit verknocht zijn zorgt ervoor dat de tijd om te gaan slapen vooruit geschoven wordt. Slaapsignalen komen niet echt in het bewuste veld of worden mentaal genegeerd. Er ontstaat een ontregeld bioritme, dat wil zeggen dat men geen slaap meer heeft als het bedtijd is. Dagelijks, wat ook leidt tot relatieproblemen.

bezetenheid (art. 133).

Tijdelijk slaaptekort door omstandigheden zoals de geboorte en verzorging van een baby, het overlijden van een geliefde of het doormaken van een ziekte hebben op zich wel een invloed. Toch zijn dit periodes die van voorbijgaande aard. Dat is niet het chronisch slaaptekort wat zo schadelijk voor ons is. Als de rust weergekeerd is, herstelt het slaappatroon en verdwijnen veel klachten.

Samenvattend voor al die mensen die zich vaak zo moe voelen of aan het begin van de mail genoemde klachten hebben.

Laat eerst de dokter ernstige ziektes uitsluiten.
Tel de werkelijk geslapen uren van twee weken bij elkaar en kijk of er een slaaptekort speelt.
Probeer de weken erna meer te slapen en voel dan wat het resultaat is!

Slaap lekker en vooral genoeg!

LEES OOK: Wakker tussen 2 en 5 uur? (art. 1)